Retrofitting Resources Allocation Model for Bridges in the Emergency Roads Network of Tehran after an Earthquake: Optimization Model Using GIS

در میان شبکۀ معابر شهری، راه‌های اضطراری امدادرسانی حین زلزله، به‌ویژه مرحلۀ پاسخ به بحران، نقش مهمی ایفا می‌کنند. حفظ عملکرد این شبکه از معابر، ساعات اولیۀ پس اهمیت بسزایی دارد. محافظت و مقاوم‌سازی اجزای آسیب‌پذیر شبکه، به‌خصوص پل‌ها، پیش وقوع تأثیر شایان توجهی کاهش خسارات آسیب‌ها اغلب اوقات تمامی آسیب‌پذیر، به‌دلیل محدودیت بودجه، عملاً ناممکن است. ایجاب می‌کند که با شناسایی دقیق گزینه‌های ابتدا اولویت‌بندی نهایت، مناسب‌ترین آنها انتخاب شود. طی پژوهش حاضر، پل‌های نیازمند واقع اضطراری، استفاده یک روش‌شناسی پنج‌مرحله‌ای می‌شود توجه محدودیت‌های مالی تخصیص منتخب برمبنای لایه‌های ایجادشده محیطGIS (با عنوان ورودی) می‌شود. بررسی همة حالات ممکن برای پایداری پل‌ها زلزله‌ای مشخص، طراحی همۀ حالات، متفاوت ارزیابی اثر طول مقاوم‌سازی، مراحل اصلی روش پیشنهادی مطالعه را تشکیل می‌دهد. ‌‌کارآیی یادشده به‌کارگیری آن روی بخشی شهر تهران به‌منزلة شبکه‌ای واقعی ابعاد بزرگ، شد.